Çocuk Beslenmesi (sayfa 60)

   Ben FAS’lı bir çocuğun annesiyim. Doğumdan sonra bebeğimin FAS’lı olduğunu öğrendiğimde;

‘’Sırf zevk için yaptığım geri dönülmez yanlışlar yani, ‘’alkol bağımlılığı’’na başlama sebebim bir bir gözümün önüne geldi; bebeğimin yüzüne bakarken. Aslında her şeyin başlama sebebi  ailemin içindeki baskı ve kavgalardı. İstanbul’da sakin bir semtte yaşıyorduk. O zaman  17 yaşlarındaydım. Abim Amerika’da bir üniversitede yarı burslu okuyacaktı. Abim oraya gidince annem babam da onu yalnız bırakmamak için ailecek Amerika’ya taşındık ya da gittik. Aslında sevinmiştim gideceğimize ama babam ve abimin baskılarında bitmeyeceğinden adım gibi emindim. Çok sıkılmıştım sürekli beni kısıtlamalarından; annem biraz benim yanımdaydı biraz da abimle babamın o, o yüzden kimse benim yanımda değildi. Tek başımaydım.  Amerika’ya taşındık 3 ayda anca toparlanabilmiştik. Okula başlamıştım ; lüks bi semtte zengin çocuklarının olduğu, sürekli parti düzenlenen, kimsenin okulu takmadığı özel bir okuldu. Aslında bu ortamı sevmiştim en azından evde olmadığım kadar rahattım. Ama okul çıkışlarında babam hep beni almaya geliyordu ve artık onlardan nefret etmeye başlamıştım yani; ailemden. 18 yaşıma girdim artık özgürüm diye düşündüm. Annemlere sürekli yalan söylüyordum okulda kurs var ya da grup ödevleri olduğunu söylüyordum. Ve bir gün yine partideyken  okulun en yakışıklı çocuğu bana bi bardak dolusu bira getirdi ve içersem kafamı boşaltıcağımı söyledi. İşte her şey bir bardak dolusu birayla başladı. Eve hep yalan söylüyordum ama tabi ki bir gün annem bir şeylerin yolunda gitmediğini anladı. Ve benimle konuştu. Ben zil zurna sarhoş olduğum için onu dinlemedim bile. Babam işi için Amerika’nın diğer eyaletlerine gidiyordu; abim ise okulu uzak olduğu için eve sık sık gelmiyordu. Artık rahattım derste çalışmıyordum sürekli arkadaşlarımın partisine gidiyordum. Üniversiteyi kazanamamıştım 22 yaşındaydım; bilgisayarla ilgili bir kursa gitmeye başlamıştım. Alkole o kadar çok bağlanmıştım ki içmediğim zaman adeta çıldırıyorum. Artık bana partilerin yetmedğini anladım ve kursu yarıda bırakıp çalışmaya başladım. Bilgisayarla ilgili ufak bir büroda çalışıyordum. Orda bile masanın altından sürekli bira içiyordum. Nasıl oluyorsa yakalanmıyordum. Bir gün eve geldiğimde babamın 1 aylığına Türkiye’ye gitmesi gerektiğini öğrendim. Ama artık umrumda değildi. Ne hali varsa görsün diye düşünmüştüm; zaten abim eve gelmiyordu. Her gece başka bi bardaydım bütün maaşımı içkiye harcamaya başlamıştım. Hiç bırakmayı düşünmemiştim. Bir gece bardayken bir adamla tanıştım baya bi sohbet etmiştik tabi ki ban sarhoş olmuştum. En son onun evine gittiğimizi hatırlıyorum sabah uyandığımda onun yatağındaydım. Onu uyandırmadan kaçtım ordan ve 3 – 4 ay boyunca bana ne olucak düşüncesiyle daha çok içtim. Regl dönemim çok gecikmişti ve korkarak eczaneden test aldım. Ve sonuç  pozitif. Dünya başıma yıkılmıştı ne yapacağımı bilmiyordum. Artık yemek yemiyor sadece içki içiyordum. 3 ay böyle geçti. Sonunda bir şekilde ailem öğrenmişti ve hayatım kararmıştı. Ben uzun süre kontrole gitmemiştim. İlk kontrole 6. Ay gittim doktor bir şeyler zırvaladı ama dinlemedim. Annemin, abimin, babamın bana karşı olan zulümlerinden bıkmış bir şekilde 8. Aya kadar içmeye devam ettim. Cinsiyetini öğrenmek için ikinci kez doktara gittim. Cinsiyeti erkekti ama onun dışında bir şey daha öğrenmiştim bebeğim FAS’lıydı. Bunu daha önce  internette okumuştum ama dikkate almamıştım. Doktora ne yapabileceğimizi sordum o ise hiç bir şey demişti. Son 1 ay boyunca kendime lanet ettim artık ailemin neler söylediği umrumda bile değildi.Ve tabi ki alkolü bırakmıştım hem de bir daha içmemek üzere. Bebeğimi doğurmuştum. ‘’

Şu anda tam karşımda uyuyor ve diğer bebeklerden fiziksel olarak çok farklı ama bunu tek sebebi bendim. Bendim. Bendim. Kendimi asla affetmeyecektim. Ama ona asla umutsuz olduğuma dair bir hava vermeyecektim, yani ona çok iyi bir anne olacaktım. İsmi gibi umut dolu bir anne; Umut’tu ismi ben koymuştum. Ama şunu anlamıştım ki dış görünüşü farklı olsa bile o harika ve Umut dolu bir bebekti. Benim hatalarımdan dolayı yargılanan Umut dolu bir bebek.




                                                                      AYŞE NUR YILMAZ